• Dotrzymuj złożonych obietnic.
• Wypełniaj swoje obowiązki.
• Mów prawdę.
• Pracuj nad swoim charakterem.
• Panuj nad formami wyrażania gniewu( staraj się zachowywać spokój).
• Zawsze szukaj porozumienia i nie odwracaj się od ludzi proponujących Ci dialog – rozmawiaj.
• Nie żałuj swojego czasu dla innych.
• Kiedy coś zrobiłeś źle lub wyrządziłeś komuś krzywdę, przyznaj się, przeproś i napraw.
• Kiedy ktoś wyrządził Ci krzywdę, wybaczaj.
• Nie ulegaj zniechęceniu, frustracji i poczuciu bezsensu.
• Nie zniechęcaj się poczuciem winy z powodu własnych niepowodzeń i błędów.
• Nie potępiaj ludzi.
• Miej „ zdrowe” poczucie humoru. Naucz się żartować z samego siebie.

UPRZEJMOŚĆ

Obowiązuje nas zawsze wszędzie i wobec każdego. Zyskuje nam sympatię i poważanie  w stosunkach międzyludzkich, znakomicie ułatwia nam życie.

Świadczą o tym:

• trzy magiczne słowa: proszę, przepraszam, dziękuję
• łagodny ton tzn. zawsze rozmawiać łagodnym i ciepłym tonem
• uważne słuchanie – przypomina nam o tym stare arabskie przysłowie „ Mamy tylko jedne usta i dwoje uszu”

PUNKTUALNOŚĆ

Zapewnia porządek w naszym życiu i ułatwia wzajemne kontakty międzyludzkie. Dlatego wszyscy chcemy, aby punktualność była cechą wszystkich ludzi.

UŚMIECH

Odzwierciedla on nastrój człowieka, jego stosunek do innych ludzi.

 Uśmiech jednak uśmiechowi nie jest równy. Spotykamy się z uśmiechem  fałszywym, ironicznym i obłudnym. Nie ułatwia on kontaktów, wręcz przeciwnie – utrudnia je i komplikuje.

Uśmiech sprzyja wytworzeniu dobrej atmosfery, łagodzi nieporozumienia, jeśli jest ciepły, przyjacielski, serdeczny i życzliwy.

ŻYCZLIWOŚĆ

Jest niezbędnym elementem w układaniu dobrych stosunków miedzy ludźmi.

Brak jej uwidocznia się niemal na każdym kroku.

 Życzliwość to bardzo dobra cecha człowieka, polega ona na wczuciu się w sytuację innych i chęć okazania pomocy.

DYSKRECJA

Człowiek dyskretny nie wnika w sprawy innych ludzi, gdy jednak zetknie się z nimi, wyczuje, czego nie należy widzieć lub słyszeć i powtarzać innym.

JAK  SIĘ  PODAJE  RĘKĘ?

Ten symboliczny gest może wyrażać szacunek, przywiązanie, życzliwość, dumę, przyjaźń, obojętność, lekceważenie. Niekiedy kobieta podając mężczyźnie rękę podnosi ją zbyt wysoko, wskazując w ten sposób, że oczekuje ucałowania. Są i tacy mężczyźni, którzy nie całują kobiety w rękę. I jak w takiej sytuacji poczuje się kobieta? A jak mężczyzna?

Gdy nasi znajomi lub przyjaciele siedzą po drugiej stronie , np. stołu, nie wyciągamy ręki ponad stołem. W takiej sytuacji przywitanie ograniczamy do skinienia głową.

Gdy nasze ręce są brudne i nie nadają się do podania, grzecznie przepraszamy mówiąc:

 „ Przepraszam, ale mam brudne ręce”.

KTO  KOMU  PIERWSZY  PODAJE  RĘKĘ?

Kobieta pierwsza podaje rękę mężczyźnie. Starszy podaje rękę młodszemu.

ZASADY  UBIORU

Strój powinien być staranny, dostosowany do pory dnia i okoliczności.

Świadczy on o zamiłowaniu do porządku, estetyki i daje dobre samopoczucie.

Jest oznaką poszanowania, godności własnej i innych.

JAK  SIĘ  UBIERAĆ?

Wszystkie ubrania powinny być czyste, odprasowane i znajdować się w idealnym porządku.  Nie sugerujemy się wyłącznie modą. Przy wyborze ubrań patrzymy na swój wiek, wzrost, kolor skóry, włosów itp. Staramy się dobrać ubiór do każdej okazji. Odpowiednio dobieramy wszystkie dodatki.

JAK  ZACHOWAĆ  SIĘ  PRZY  STOLE?

Zachowanie odpowiedniej kultury przy stole polega na nie sprawianiu  brzydkiego, odpychającego widoku niekorzystnie  wpływającego na podstawowe zmysły człowieka – wzrok  i słuch.

To znaczy, że nie powinniśmy:

• mlaskać
• nakładać zbyt dużych porcji na talerz
• nabierać sporych kęsów na widelec
• utrzymywać na swoim talerzu nieład

PRAWA DZIECKA

O prawach Dziecka

Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Spisali dla was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:
*Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
*Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
*Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać
I każdego mogę zawsze na ratunek mogę wzywać.
*Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.
*Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
*Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu w wiersze poukładały
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej jak umiecie.

Tekst Marcin Brykczyński.

     Prawa Dziecka zawarte są w Konwencji Praw Dziecka uchwalonej przez ONZ  i przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych  w dniu 20. XI. 1989r.

 Konwencję tę ratyfikowała również Polska – 30.IX.1991r.
     Polska podpisując Konwencję zobowiązała się do przestrzegania i szanowania praw wszystkich dzieci.

Lista praw dziecka:

Prawa cywilne i wolności osobiste, umożliwiające rozwój dziecka:

• Prawo do życia i rozwoju.
• Prawo do tożsamości i identyczności (prawo do nazwiska, imienia, obywatelstwa, wiedzy o własnym pochodzeniu).
• Prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania.
• Prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach jego dotyczących w postępowaniu administracyjnym i sądowym.
• Prawo do wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi.
• Prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa.
• Prawo do godności i szacunku.
• Prawo do nietykalności osobistej.
• Prawo nierekrutowania do wojska poniżej 15. roku życia.

Prawa socjalne:

• Prawo do odpowiedniego standardu życia.
• Prawo do ochrony życia.
• Prawo do zabezpieczenia socjalnego.
• Prawo do opieki zdrowotnej.
• Prawo do wypoczynku i czasu wolnego.

Prawa ekonomiczne:

• Prawo do nauki.
• Prawo do ochrony pracy podejmowanej w ramach wakacyjnego zarobku lub w ramach nauki.

Prawa kulturalne:

• Prawo do korzystania z dóbr kultury.
• Prawo do informacji.
• Prawo do znajomości swoich praw.

Prawa polityczne lub publiczne – dzięki nim dziecko może uczestniczyć w życiu państwa:

• Prawo do stowarzyszania się i zgromadzeń w celach pokojowych.
• Prawo do wyrażania swoich poglądów.

PRAWA UCZNIA W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM

• Prawo do edukacji.
• Prawo do wyrażania swojej opinii.
• Prawo do swobody wypowiedzi i informacji.
• Zakaz naruszania godności ucznia przez przyjęte w szkole reguły dyscypliny.
• Prawo do jawnej i umiarkowanej oceny postępów w nauce.
• Prawo do życzliwego, podmiotowego traktowania w procesie dydaktyczno – wychowawczym.
• Prawo do wpływania na życie szkoły poprzez działalność samorządową.
• Prawo do uznania i zachowania tożsamości narodowej.
• Prawo do swobody myśli oraz przekonań światopoglądowych i religijnych.

STATUT SZKOŁY

Co może zrobić uczeń gdy, jego prawa są łamane ?

Najlepiej jest, jeśli problem rozwiązywany jest w  szkole.     

 W szkole uczeń może poprosić o pomoc :

1. Rodziców( należy zawsze rodziców informować o każdej trudnej sytuacji).
   1. Wychowawcę klasy.
   1. Dyrektora szkoły.
   1. Innego nauczyciela, którego darzy zaufaniem.
   1. Pedagoga szkolnego.
   1. Samorząd Uczniowski.
   1. Szkolnego Rzecznika Praw Ucznia ( jeśli istnieje ).

Jeśli problemu nie udało się rozwiązać na terenie szkoły i są to sprawy dla ucznia ważne, warto interweniować dalej.
     Poza szkołą uczeń może zwrócić się do :

1. Organizacji pozarządowych,  są to różne stowarzyszenia i fundacje, wiele z nich pomaga dzieciom.

 Do najbardziej znanych należy Komitet Ochrony Praw Dziecka.

2. Kuratorium Oświaty.
3.Naczelnego Sądu Administracyjnego / do sądu w imieniu ucznia występuje rodzic.

Inne ważne konwencje międzynarodowe dotyczące dzieci przyjęte przez Polskę:

1. Konwencja o właściwości organów i prawie właściwym w zakresie ochrony małoletnich;
2. Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (haska);
3. Konwencja o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń dotyczących pieczy nad dzieckiem oraz o przywracaniu pieczy nad dzieckiem (luksemburska);
4. Konwencja o ochronie dzieci i współpracy w dziedzinie przysposobienia międzynarodowego .