Najważniejszą osobą w pracy psychologa szkolnego jest uczeń, a najważniejszą wartością, jest jego szeroko pojmowany dobrostan psychiczny, fizyczny i społeczny.
To właśnie uczeń jest podmiotem wszystkich podejmowanych przez psychologa szkolnego działań. Mając na uwadze najlepiej pojęte dobro ucznia, każde podjęte przez psychologa działanie cechuje dyskrecja, wyważenie i wysoka etyka.
Należy także dodać, iż „tajemnicą zawodową” objęte są informacje uzyskane przez psychologa w związku z wykonywaniem przez niego czynności zawodowych. O ile to możliwe, tajemnicą zawodową objęty jest także sam fakt uczestniczenia w działaniach.” (Kodeks Etyki Zawodowej PTP). Oznacza to, że jeśli nie jest zagrożone zdrowie i życie podopiecznego – wszystkie pozyskane przez psychologa informacje są poufne.
Aby móc
skorzystać z pomocy psychologa szkolnego, wystarczy umówić się na spotkanie. Natomiast,
aby móc objąć ucznia długofalową pomocą psychologiczną niezbędna jest zgoda rodziców/ prawnych
opiekunów.
W wyjątkowych sytuacjach, tj. gdy dobro dziecka jest zagrożone, a rodzic/prawny opiekun nie wyraża zgody, to taką zgodę może wyrazić sąd.
Do obowiązków psychologa szkolnego należy:
- prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i zdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
- diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
- udzielanie uczniom pomocy psychologiczno – pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb,
- podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży,
- minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku przedszkolnym, szkolnym i pozaszkolnym uczniów,
- inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych,
- pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów,
- wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w: rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki, udzielaniu pomoc psychologiczno – pedagogicznej.
Drodzy uczniowie, jeśli:
- macie jakiś problem i nie wiecie jak go rozwiązać,
- chcielibyście porozmawiać o swoich trudnościach,
- czujecie się nieszczęśliwi lub coś Was dręczy, niepokoi, smuci,
- martwicie się sytuacją w domu rodzinnym,
- nie radzicie sobie w kontaktach z rówieśnikami, źle się czujecie w swojej klasie lub boicie się chodzić do szkoły,
- ktoś Wam dokucza, wyzywa, wyśmiewa, grozi,
- macie trudności w nauce,
- ktoś z Waszego otoczenia ma problem i czujecie, że potrzebuje pomocy,
- często boli Was głowa, brzuch chociaż jesteście zdrowi, macie problem z kontrolowaniem agresji,
- zrobiliście coś, czego bardzo żałujecie,
- jesteście nieśmiali i bardzo chcielibyście to zmienić,
- lub po prostu chcielibyście z kimś porozmawiać, opowiedzieć o czymś, zwierzyć się, poradzić lub pochwalić się swoimi sukcesami.
Drodzy rodzice/opiekunowie, jeśli:
- martwi Was zachowanie Waszego dziecka,
- niepokoją Was jego wyniki w nauce,
- nauczyciele zwracają uwagę, że z Waszym dzieckiem się coś dzieje (ma problemy z koncentracją uwagi, trudności w nauce, łatwo wpada w złość, jest lękliwe, wycofane),
- zachowanie Waszego dziecka nagle się zmieniło, a nie wiecie dlaczego,
- dziecko ma trudności w relacjach z innymi dziećmi,
- Wasze dziecko jest nieśmiałe, agresywne lub aroganckie i chcielibyście mu pomóc to zmienić,
- pojawiają się w Was trudne uczucia w stosunku do dziecka: zniecierpliwienie, niechęć, bezradność, smutek czy złość,
- pojawiają się w Waszym życiu problemy wychowawcze, rodzinne czy też jesteście trudnej sytuacji rodzinnej,
- pragniecie lepiej zrozumieć swoje dziecko,
- potrzebujecie porady czy konsultacji w ważnej dla Was sprawie czy też porady dotyczącej instytucji świadczących pomoc dziecku i rodzinie.
Drodzy nauczyciele, wychowawcy, jeśli:
- doświadczacie trudności w pracy z uczniem,
- zauważacie konflikt między uczniami w klasie,
- klasa jest mało zgrana lub występują problemy wychowawcze,
- potrzebujecie porady, wsparcia emocjonalnego lub szukacie nowych form pomocy, które mają swoje źródło w psychologii.
Wioletta Zbrożyna