Wycieczka w Bieszczady
Każda podróż to wielka przygoda, z której pragniemy wyciągnąć jak najwięcej.
Z obiektywem w ręce przemierzamy drogi, ścieżki, szlaki, aby zatrzymać czas, utrwalić piękno chwili i miejsca, zamknąć w ramce wycinek poznanego krajobrazu. Gromadzimy pamiątki, które będą nam przypominały minione chwile. Wreszcie dzielimy się wrażeniami z najbliższymi, rozsyłamy im pocztówki lub wyrażamy słowem to, co nas podczas podróży najbardziej urzekło. Z każdej wędrówki przywozimy jeszcze coś równie cennego: wiedzę na temat miejsca, które się odwiedziło. Taki też cel postawiliśmy sobie, organizując dla klas V- VIII wycieczkę w Bieszczady (opiekunowie : Anna Kubala, Diana Raban, Justyna Śpiewak, Danuta Turek ). Była ona podsumowaniem tegorocznej nauki, okazją do wspólnego spędzenia czasu, zacieśnienia przyjaźni. Ponadto uczniowie poznawali tradycję, kulturę i historię regionu, podziwiali walory krajobrazu górskiego, uwrażliwiali się na piękno przyrody, a okazji ku temu (podczas dwudniowego pobytu) nie brakowało. W pierwszej kolejności zwiedziliśmy Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku – największe pod względem liczby zgromadzonych obiektów muzeum etnograficzne w Polsce; założone po drugiej wojnie światowej. Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko – ukraińska ( ponad 100 obiektów architektury drewnianej z okresu od XVII do XX wieku ). Znajdują się tutaj obiekty mieszkalne i gospodarcze oraz budynki sakralne i budynki użyteczności publicznej (np. szkoła, zajazd). Wszystkie z nich posiadają w pełni urządzone wnętrza dostępne do zwiedzania dla turystów. Teren Parku Etnograficznego obfituje również w zabytki sztuki, można tu zobaczyć ekspozycję malarstwa ikonowego obejmującą ponad 220 ikon. Niezwykłą atrakcją jest Rynek Galicyjski otoczony domami rzemieślników.
Jadąc w kierunku Jeziora Solińskiego oglądaliśmy Kamień Leski – to niezwykle oryginalny pomnik przyrody nieożywionej zbudowany z piaskowca krośnieńskiego. Swój dziwaczny kształt zawdzięcza naturze (erozyjnym oddziaływaniom atmosferycznym). Kilku uczniów podjęło nawet próbę wspinaczki na Kamień .
Kolejnym punktem wycieczki było zwiedzanie Soliny. Największą atrakcją turystyczną tej miejscowości jest Zapora Solińska. Sama zapora to budowla monumentalna: 82 metry wysokości, 664 metry długości. W jej wnętrzu kryje się elektrownia wodna , a na szczycie jedna z najczęściej uczęszczanych „alejek” Podkarpacia – bieszczadzki deptak. Z jednej strony bary i stoiska z pamiątkami – z drugiej plaże i ośrodki turystyczne.
Deszczowa pogoda, w drugim dniu wycieczki, uniemożliwiła Nam spacer po Połoninie Wetlińskiej. W zamian tego odwiedziliśmy Muzeum Bieszczadzkiego Parku Narodowego w Ustrzykach Dolnych. Wywarło ono na Nas ogromne wrażenie.
Na parterze znajduje się ekspozycja wystaw czasowych. Aktualnie jest to wystawa pt.„Różnorodność biologiczna i krajobrazowa Bieszczadzkiego Parku Narodowego i otuliny”
I
piętro:
“Biologia
i systematyka świata zwierząt”
Prezentowane są tutaj podstawowe wiadomości o systematyce,
pochodzeniu, anatomii i morfologii zwierząt oraz ich trybie życia i
sposobach rozmnażania.
„Wybrane zagadnienia z paleontologii” Ta ekspozycja to podróż w czasie i przestrzeni, przez okresy i zasięgi zlodowaceń na obszarze Polski. Oglądaliśmy szczątki zwierząt kopalnych (mamuta, jelenia olbrzymiego, niedźwiedzia jaskiniowego i żubra kopalnego), które wymarły pod koniec epoki lodowcowej (plejstocenu).
“Geologia Bieszczadów na tle Karpat”Poznaliśmy tutaj podstawowe wiadomości o geologii polskiej części Karpat, ze szczególnym uwzględnieniem Bieszczadów. Dowiedzieliśmy się kiedy i w jakich warunkach w basenie morskim (sedymentacyjnym) powstawały skały osadowe, z których w wyniku alpejskich ruchów górotwórczych powstały Karpaty Fliszowe.
“Geomorfologia, hydrologia, klimat i gleby Bieszczadów” Ta część ekspozycji zapoznała nas z położeniem geograficznym Bieszczadów na tle podziału fizyczno-geograficznego Karpat oraz ich rzeźbą (rusztowy układ pasm górskich, kratowy układ sieci rzecznej) i formami geomorfologicznymi (np. skałki ostańcowe, grechoty, osuwiska).
II piętro.
„Flora i zbiorowiska roślinne oraz fauna Bieszczadów”-„ Wędrowaliśmy”przez układ pięter roślinno – klimatycznych występujących w Bieszczadach. Poznaliśmy przyrodę piętra pogórza i krainy dolin, lasów regla dolnego oraz położonych powyżej górnej granicy lasu połonin. Szata roślinna eksponowana jest na planszach w formie barwnych fotografii i opisów zbiorowisk roślinnych, a część faunistyczną stanowią okazy owadów, płazów, gadów, ptaków i ssaków na tle charakterystycznych dla nich środowisk. Plastyczny model bieszczadzkiego lasu przyciągnie na pewno wszystkich zwiedzających.
Wycieczkę uważamy za udaną i bardzo ciekawą (wzbogaciliśmy się o nową wiedzę) tylko szkoda , że tak szybko dobiegła końca.
