PEDAGOG SZKOLNY RADZI
Porady dla Rodziców … i nie tylko
Stres odosobnienia – jak sobie z nim radzić.
Szerzenie się pandemii COVID-19 i co za tym idzie: występowanie nasilonych obaw i lęków o własne zdrowie i zdrowie swoich najbliższych, dezinformacja, problemy z dostępem do artykułów gospodarstwa domowego, straty finansowe i poczucie piętna, zmiany w nawykach związanych ze snem i spożywaniem posiłków, problemy ze snem i koncentracją uwagi, przedłużająca się izolacja społeczna rodzi olbrzymi stres.
„Kwarantanna to nie kara, ale coś, co robisz dla innych i siebie samego” – przekonuje norweski psycholog Atle Dyregrov.
Daje też ciekawe rady, jak poradzić sobie z odosobnieniem.
- Pamiętaj, że pełnisz służbę dla społeczeństwa zagrożonego korona wirusem.
Profesor Dyregrov radzi, by dobrze zrozumieć, na czym polega sens kwarantanny: „to nie kara, ale coś, co robisz dla innych i siebie samego; poddając się kwarantannie pomagasz innym nie zachorować”.
Taki sposób myślenia o epidemii i przymusie odosobnienia pozwala zachować szacunek do samego siebie i zapobiec poczuciu bycia napiętnowanym i osaczonym. A to jest kluczowe, by czas epidemii nie odcisnął się negatywnie na naszej psychice.
- Bądź aktywny, planuj.
Procedury są tym, co w tych trudnych czasach pozwala zachować higienę psychiczną i nie popaść w apatię. „Działania, rutyna i plan to elementy, które nadają kształt i sens naszym dniom, dają poczucie przewidywalności i pozwalają ustrzec się od zniechęcenia i poczucia bezradności” – pisze Dyregrov.
Taki sposób funkcjonowania daje nam stabilność i poczucie bezpieczeństwa. Ćwiczenia fizyczne, higiena osobista, posiłki w regularnych porach i inne regularne czynności przyczyniają się do porządku i struktury w nowej i niejasnej sytuacji.
- Kontakty społeczne są ważne.
Media społecznościowe pozwalają nam zachować kontakt z otoczeniem. Psycholog przekonuje, że właśnie w obciążającym psychicznie czasie epidemii jest on szczególnie istotny: „Pozostań w kontakcie z ludźmi! Upewnij się, że jest to stały punkt w twoim codziennym harmonogramie”.
- Przejmij kontrolę nad niepokojącymi myślami.
Pełne niepokoju myśli o epidemii koronawirusa i stanie własnego zdrowia są czymś normalnym. Jeśli zajmują nam dużo miejsca, możemy spróbować je kontrolować: oglądaj filmy lub seriale, graj w gry wideo, rozwiązuj krzyżówki albo gry logiczne takie, jak sudoku; korzystaj z komunikatorów, by rozmawiać z ludźmi i nie dopuść, by koronawirus był głównym tematem waszych pogawędek.
- Zmartwienia? Tylko kwadrans dziennie.
U wielu z nas mimo stosowania przeróżnych technik, „odciągaczy” uwagi natrętne myśli nadal będą się pojawiały.
Co wtedy?
Profesor Dyregrov radzi… by znaleźć na nie kwadrans w ciągu dnia i martwić się tylko wtedy.
”Zarezerwuj określony czas (10-20 minut dziennie), w którym możesz się martwić, ile chcesz.
Kiedy zmartwienia najdą cię poza tym czasem, możesz powiedzieć sobie: to jest coś, o czym warto pomyśleć podczas martwienia, nie teraz. Jeśli będziesz to mówić sobie samemu wystarczająco często, ten proces myślowy stanie się twoim nawykiem. Nie planuj zmartwień późno w nocy” – zachęca.
- Wystarczy kilka informacji na temat koronawirusa dziennie.
Ostatnia rada dotyczy ograniczenia informacji na temat koronawirusa, które w ostatnich dniach płyną do nas wszelkimi możliwymi kanałami.
Ograniczaj dostęp do mediów i skup się na informacjach pochodzących z wiarygodnych źródeł, zaglądaj na Facebooka tylko kilka razy dziennie i nie śledzić nieustannie liczby zakażonych i zmarłych.
„Jeśli będziesz chronić się przed ciągłym sprawdzaniem mediów pod kątem wiadomości o wirusie, łatwiej ci będzie zachować spokój” – zachęca profesor.
Źródła:
https://www.doz.pl/czytelnia/jak_radzic_sobie_ze_stresem_zwiazanym_z_pandemia_koronawirusa
PEDAGOG SZKOLNY RADZI
DRODZY UCZNIOWIE – JAKI MAMY WPŁYW NA PODNIESIENIE SWOJEJ ODPORNOŚCI?
- Systematyczne i zdrowe odżywianie. Zoptymalizuj swoje nawyki żywieniowe.
Właściwie zbilansowana dieta zabezpiecza przed niedoborami pokarmowymi i osłabieniem odporności. Bardzo ważne jest by spożywać posiłki o stałej porze.
Żywność nie powinna być przetworzona (unikajmy: słodyczy, napojów gazowanych, fast foodów i przekąsek typu chipsy i itp. zawierają mnóstwo chemii, która mocno obciąża ludzki organizm, zatruwa go i obniża jego odporność). Takie pożywienie powoduje stany zapalne w układzie pokarmowym i nasz organizm musi zmobilizować wszystkie swoje siły, aby sobie z nim poradzić.
PAMIĘTAJ:
Witaminy, które są niezbędne do funkcjonowania układu odpornościowego to witamina A, C, D i E.
Minerały: cynk, selen i magnez są niezbędne, aby nasz układ odpornościowy mógł najlepiej funkcjonować.
Pamiętaj by twoja dieta była bogata w warzywa i owoce. Nawadniaj organizm – pij w ciągu dnia odpowiednią ilość wody (min. 1,5l dziennie).
- Aktywność fizyczna. Ruszaj się!
Udowodniono naukowo, że ruch i ćwiczenia fizyczne mają wiele korzyści zdrowotnych, w tym chronią przed chorobami serca, osteoporozą, a nawet niektórymi rodzajami raka.
Ćwiczenia fizyczne również wzmacniają nasz układ odpornościowy! Twój organizm musi być silny, żeby walczyć z patogenami, a Ty musisz się ruszać!
Pamiętaj, że nasz organizm nie lubi pozycji siedzącej. Nie siedź na kanapie przed telewizorem!
Nawet w domu można zapewnić sobie trochę ruchu m.in. wykonując ćwiczenia jogi, ćwiczenia ogólnorozwojowe (np. wykroki, przysiady, pajacyki etc.) ale również wykorzystując gry ruchowe takie jak Twister.
PROPOZYCJA ĆWICZEŃ:
https://www.youtube.com/ zumba dla dzieci i nie tylko
https://www.youtube.com /ćw. ruchowe dla dzieci
https://www.youtube.com/j oga dla dzieci
- Umiejętność zarządzania stresem.
Stres podnosi w ludzkim organizmie poziom hormonów zwanych katecholaminami.
W sytuacjach przedłużonego stresu hormony te łączą się z receptorami komórek odpornościowych-
– m.in. limfocytami, monocytami, makrofagami i granulocytami. W wyniku całego mechanizmu zachodzącego w naszym organizmie zmniejsza się jego zdolność obrony przed infekcjami.
Dlatego tak ważna jest umiejętność zarządzania stresem.
Warto codziennie zrobić sobie krótką przerwę m.in. na wykonanie ćwiczeń oddechowych, rozciągających czy relaksacyjnych. (bardzo duża oferta ćwiczeń zawarta jest w Internecie m.in. na youtube).
- Jakość snu.
Udowodniono, że osoby które spały minimum 8 godzin były 3-krotnie mniej podatne na przeziębienie, niż osoby które spały krócej.
Pamiętaj o tym, by twój sen był odpowiednio długi, abyś mógł/mogła zregenerować siły.
Przed snem (min. 1h) nie używaj telefonu komórkowego, ani nie oglądaj telewizji – emitowane światło ma wpływ na wydzielanie się melatoniny a tym samym na jakość snu.
Szanowni Rodzice, Uczniowie – ważna informacja
Kochani Uczniowie, drodzy Rodzice. Informujemy, że nasza szkoła otrzymała od Urzędu Gminy w Brodach 5 laptopów. Jeśli któreś dziecko potrzebuje komputera do nauki zdalnej, może go wypożyczyć. W pierwszej kolejności przy wypożyczaniu sprzętu będą brani pod uwagę uczniowie klas IV- VIII. Chętne osoby z poszczególnych klas prosimy o kontakt ze swoim wychowawcą.
Jednocześnie informujemy o decyzji premiera, który podczas konferencji prasowej przekazał informację, że wszystkie szkoły pozostaną zamknięte do 26 kwietnia 2020 roku. W planowanym terminie nie odbędzie się więc egzamin ósmoklasisty. Prawdopodobnie uczniowie będą pisać test najwcześniej w drugiej połowie czerwca. O dokładnej dacie zostaną poinformowani na trzy tygodnie przed egzaminem.
Życzenia wielkanocne
,,Noc Wielkanocna jest nocą nadzwyczajną, kiedy moc zmartwychwstałego Chrystusa pokonuje ostatecznie siły ciemności i śmierci, zapala w sercach wierzących nadzieję i radość.”
Jan Paweł II
Dyrekcja i Grono Pedagogiczne naszej szkoły życzą Rodzicom, Pracownikom szkoły oraz Wam Drodzy Uczniowie, aby Święta Wielkanocne przyniosły Wam radość i wzajemną życzliwość. By stały się źródłem wzmacniania ducha, a chwile spędzone w gronie najbliższych dodawały otuchy i pozwalały przezwyciężyć wszystkie trudności.
UWAGA! Przerwa w zdalnym nauczaniu
Drodzy Uczniowie, Szanowni Rodzice!
W związku z tym, iż 8 kwietnia 2020 r. był jednym z dodatkowo zaplanowanych dni wolnych od zajęć dydaktycznych, zdalne nauczanie w naszej szkole odbywać się będzie do dnia 7 kwietnia 2020 r. włącznie.
Pozdrawiamy.
Wskazówki dla rodziców do pracy w domu
Propozycje ćwiczeń z zakresu zajęć korekcyjno – kompensacyjnych.
Ćwiczenia wspomagające kompetencje społeczno – emocjonalne
Jak rozmawiać z dziećmi o KORONAWIRUSIE.
Koronawirus to temat, którego unikać się nie da. Słyszymy o nim w każdych wiadomościach – w radiu, telewizji, Internecie.
Rodzice zastanawiają się, jak (i czy w ogóle) rozmawiać z dziećmi o koronawirusie.
Eksperci podpowiadają: zarówno milczenie jak i nadmierne roztrząsanie problemu może przyczynić się do zaburzenia poczucia bezpieczeństwa u dziecka.
Jak rozmawiać o koronawirusie z przedszkolakami?
Ich świat jest bardzo mały. Ogranicza się do najbliższych: rodziców, rodzeństwa, zwierząt domowych, grupy przedszkolnej.
Małe dzieci muszą wiedzieć, że ich świat nie jest zagrożony. Dlatego w tym wieku nie powinny oglądać wiadomości, bo nie potrafią jeszcze interpretować zdarzeń i ocenić skali zagrożenia.
Rada: podążaj za dzieckiem, a nie przed nim. Dostarczaj MINIMUM wiedzy.
Odpowiadaj dokładnie na to, o co dziecko pyta: “Dlaczego ci ludzie noszą maski?”. “Bo boją się, że mogą zachorować”.
Niepotrzebny jest wykład na temat ryzyka zakażenia koronawirusem w podziale na grupy wiekowe i schorzenia towarzyszące. No chyba, że dziecko pyta…
Jak rozmawiać o koronawirusie z dziećmi w wieku szkolnym?
Ich świat jest ogromny, wydaje się wręcz nieskończony, bo właśnie odkryły Internet.
Jeśli rodzic nie przejmie steru, utoną w natłoku informacji. Chodzi jednak o to, żeby się nie zagalopować i nie straszyć.
Informacje, jakie niewątpliwie powinny być przekazane, to przede wszystkim: Co zrobić, żeby uniknąć zakażenia koronawirusem?
Jak rozmawiać o koronawirusie z nastolatkiem?
Ich świat, zarówno zewnętrzny jak i wewnętrzny, to jeden wielki chaos.
Przed atakiem paniki może uchronić ich PERSPEKTYWA.
Umieść koronawirusa w kontekście wirusa grypy.
Pokaż, jak przebiegały inne podobne epidemie – np. SARS.
Porozmawiajcie o tym, jak działają media, a także o teoriach spiskowych.
Nie bagatelizuj lęków. Nie mów: “Nie bój się”, “To nas nie dotyczy”, “Nie histeryzuj”.
Skonstruuj przekaz pozytywny: “Wdrożono już specjalne procedury, takie jak schemat postępowania epidemiologicznego”, “W przypadku zachorowania szanse na wyleczenie są naprawdę duże”, “Komunikaty GIS śledzić możesz na bieżąco tutaj”.
Wspólnie oglądajcie wiadomości i rozmawiajcie o nich.
Bądź czujny.
Jeśli masz wrażenie, że temat cię przerasta, a dziecko jest w coraz gorszej kondycji psychicznej, poradź się pedagoga szkolnego, wychowawcy, itp.
Zapraszam do kontaktu ze mną:
Beata Kryzińska – pedagog szkolny
b.kryzinska@gmail.com
Porady dla rodziców – – jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie.
Spokój, opanowanie i… prawda!
Tylko tak można przekazywać dzieciom informacje o szalejącym koronawirusie. Nie przekazujmy strachu i kłamstw, tylko rzetelnie informujmy.
Przy okazji uczmy, jak można się przed koronawirusem uchronić.
Nie ma wątpliwości, że małe dziecko słyszy wszystko, co się wokół niego dzieje, ale… nie wszystko rozumie. Widzi zamieszanie, podekscytowanie dorosłych, zaczyna odczuwać niepokój. A stąd już prosta droga do lęku i strachu.
Dlatego warto z nimi porozmawiać, dać jasny i prosty przekaz o chorobie. Dzieciom należy się wyjaśnienie, na czym polega zagrożenie.
Co najważniejsze?
Dajmy się dzieciom wygadać! I pozwólmy zadawać pytania.
Musimy dać dzieciom szanse na zadawanie pytań oraz na szczerą rozmowę.
Chodzi głównie o stworzenie świadomej komunikacji między dzieckiem a dorosłym, która będzie pełna fachowej wiedzy, podczas rozmowy musimy być spokojni i opanowani.
Dzieci są spostrzegawcze i szybko zauważą nasz niepokój czy lęk. Odpowiadajmy na pytania nawet na te, które w naszym poczuciu mogą być śmieszne czy banalne, bo przecież jeśli dziecko pyta, szanuje nasze zdanie.
Można wykorzystać do tego materiały dostępne w Internecie.
Na przykład przetłumaczoną na język polski książeczkę opracowaną przez kolumbijską psycholog Manuelę Molinę Cruz. Uroczy skądinąd wirus opowiada jak podróżuje po świecie, jak przechodzi „z człowieka na człowieka”, jakie wywołuje objawy u ludzi , a co najważniejsze, sam zdradza, jak się przed tym uchronić.
Nie ma jednej recepty na to, jak rozmawiać z dzieckiem o trudnych sprawach. Ale ta książeczka podpowiada, jak to zrobić. Pokazuje rodzicom pewien kierunek myślenia.
Inaczej będziemy rozmawiać z nastolatkami, którzy z racji momentu swego życia buntują się przeciwko wszystkiemu, co ich otacza, a aktualna sytuacja nie jest dla nich wygodna.
Mogą mieć poczucie zamachu na ich ograniczanie wolności, na ich prawa. Powinniśmy z nimi rozmawiać, ukazując wiedzę, że sytuacja jest przejściowa, ulegnie zmianie.
Nastolatkowi warto powiedzieć wprost, że przestrzeganie ustaleń świadczy o ich odpowiedzialności, o empatii do drugiego człowieka, bo właśnie ich zachowania przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi.
Z nimi też można usiąść przed komputerem i wspólnie poczytać informacje o koronawirusie np. Ze strony Ministerstwa Zdrowia, NFZ czy Głównego Inspektora Sanitarnego, może być to dobrą lekcją jak selekcjonować informacje, a które źródła są wiarygodne.
Najważniejsze, co teraz mogą zrobić rodzice to przede wszystkim nieokłamywanie swoich dzieci.
Każde dziecko bez względu na wiek ma prawo do rzetelnej informacji. Nowa nieznana sytuacja, która w skutkach niesie zagrożenie zdrowia, a nawet życia, wiąże się często z lękami, obawami, niepokojem.
Mówmy dzieciom prawdę, kłamstwo może znacząco zachwiać ich poczuciem bezpieczeństwa.
Jeśli nie znamy odpowiedzi na pytania dziecka, należy o tym mówić otwarcie.
A co jeśli dziecko bagatelizuje problem?
Wtedy dorosły musi zadbać o jego pełne uświadomienie, mówiąc o konieczności przestrzegania zasad higieny i bezpieczeństwa oraz o konsekwencjach lekceważenia ich.